Peccatum originale
.JPG)
Peccatum originale, sive peccatum avitum, est doctrina Christiana de statu peccati hominum, quod dicitur ex lapsu Adami et Evae in Paradiso evenire, cum illi Deo non oboedientes ex arbore scientiae boni et mali a seductione serpentes comedissent.[1] Peccatum originale a variis sectis varie definitur: alii id parvum vitium vel inclinationem ad peccatum, alii culpam collectivam vel depravitatem totalem credunt.
Doctrinam elaboravit Irenaeus, Augustinus Hipponensis, et alii Patres Ecclesiae, versibus Veteris et Novi Testamenti utentes. Etiam est magna pars doctrinae Martini Lutheri, Ioannis Calvini, aliorumque Protestantium.
In Ecclesia Catholica Romana
[recensere | fontem recensere]Peccatum originale in Catechismo Catholicae Ecclesiae sic explicatur:
Cum Revelationis progressu realitas etiam peccati illustrata est. Licet populus Dei Veteris Testamenti ad dolorem condicionis humanae sub luce historiae lapsus in Genesi narratae accesserit, huius historiae ultimam non poterat assequi significationem quae solummodo sub luce mortis et resurrectionis Iesu Christi manifestatur. Necesse est Christum tamquam gratiae cognoscere fontem ut Adam tamquam peccati fons agnoscatur. Spiritus Paraclitus, a Christo resuscitato missus, venit ut arguat « mundum de peccato » (Io 16,8), Illum revelans qui eius est Redemptor.
Peccati originalis doctrina est, ut ita dicatur, « aversa pars » huius Boni Nuntii: Iesum omnium hominum esse Salvatorem, omnes egere salute atque salutem omnibus Christi offerri beneficio. Ecclesia quae sensum habet Christi, scit revelationem peccati originalis attrectari non posse quin Christi laedatur mysterium.[2]
Notae
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- De peccato originali in The Catholic Encyclopedia (1911) (Anglice)